happysad – zespół rockowy założony w 2001 roku w Skarżysku-Kamiennej przez muzyków, którzy już wcześniej grali razem. Od 1995 roku pod nazwą HCKF (Hard Core'owe Kółko Filozoficzne), a od roku 1997 zespół został przemianowany na Happy Sad Generation. Nazwa happysad uformowała się dopiero w 2002 roku, kiedy to wybrane zostało także logo grupy i nagrane zostało pierwsze demo z materiałem, który później znalazł się na płycie Wszystko jedno. Muzyka happysad to regresywny rock, dopełniony charakterystycznymi tekstami. Zespół ma na koncie ponad 400 koncertów w całym kraju.

W lipcu 2004 nakładem S.P. Records ukazał się debiutancki album zespołu "Wszystko jedno". Singlowy utwór promujący tę płytę "Zanim pójdę" spędził 33 tygodnie na Liście Przebojów Trójki prowadzonej przez Marka Niedźwieckiego. W kwietniu 2007 magazyn Teraz Rock umieścił płytę "Wszystko jedno" wśród 50 najważniejszych albumów w historii polskiego rocka.

W październiku 2005 ukazał się drugi album zatytułowany "Podróże z i pod prąd", świetnie przyjęty przez publiczność tłumnie wypełniającą sale podczas koncertów trasy promocyjnej. Płyta została doceniona także przez krytyków muzycznych – wg magazynu Teraz Rock plasuje się wśród najlepszych polskich albumów 2005 roku.

W połowie roku 2006 w zespole nastąpiła zmiana perkusisty - Maćka Sosnowskiego zastąpił Jarosław Dubiński.

1 września 2007 podczas organizowanego corocznie przez zespół happysad festiwalu SKARfest miała miejsce premiera trzeciego krążka zespołu - Nieprzygoda. Nagrań dokonano w Studiu S4 Polskiego Radia oraz Słabym Studiu SP Records (kwiecień-czerwiec 2007). Producentem i realizatorem nagrań jest Leszek Kamiński. W nagraniu gościnnie udział wzieli: Janusz Zdunek (m.in. Kult) - trąbka oraz Marcin Świderski - klawisze.

W połowie września 2007 album "Nieprzygoda" zyskał status najlepiej sprzedającej się płyty w Polsce. Podczas jesiennej trasy promocyjnej - Nieprzygoda Tour 2007, zespół zagrał koncerty w ponad 40 miastach na terenie całego kraju.

21 czerwca 2008 zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Mystic Production na pierwszą w dorobku grupy koncertową płytę DVD. Znajdzie się na niej koncert, który został zarejestrowany podczas jesiennej trasy koncertowej "długa droga tour", 4. października, w krakowskim klubie Studio. Dniem premiery płyty będzie 24 listopada 2008.

Obecni Członkowie

Jakub "Quka" Kawalec – śpiew, gitara, teksty
Łukasz "Pan Latawiec" Cegliński – gitara, śpiew
Artur "Artour" Telka – gitara basowa
Jarosław "Dubin" Dubiński – perkusja

Ekipa

Paweł "hares" Hordejuk – menadżer
Michał "coor" Niezbecki – realizator dźwięku
Marcin "piła" Gardocki – technika sceniczna

Byli członkowie

Paweł Półtorak – perkusja (2002)
Piotr "Szosiu" Szostak – perkusja (2003)
Maciek "Ponton" Sosnowski – perkusja (2003/2006)

Twórczość

Styl happysad najczęściej określany jest jako mieszanka rocka alternatywnego, gitarowego.[1][2][3]Jednak wokalista, Jakub Kawalec, określił swoją muzykę jako rock regresywny, jednocześnie odcinając się zdecydowanie od nurtu punk rock. W wywiadzie dla magazynu Pressja powiedział[4]:

My nie jesteśmy punk-rockowcami. Nie utożsamiamy się z żadną ideologią - ani punkową, ani punk-rockową. (..) Mieliśmy parę pomysłów na kilka piosenek i od razu zostaliśmy wrzuceni do jakiegoś worka z kapelami, które od 20-stu lat buntują się. Dla nas liczy się głównie muzyka. Ja zawsze mówię, że jesteśmy totalnymi, romantycznymi bezideowcami.(..) Nie jesteśmy jakimś moralizującym tworem i takim, który wyznacza kierunki myślenia.

Gitarzysta Łukasz Cegliński uzupełnił tę wypowiedź:

(...) w latach tam 70’ czy w połowie lat 80’ poprzez muzykę punk-rockową czy punkową ludzie chcieli coś zrobić, zmienić świat, a my tak nie bardzo chcemy.

W twórczości zespołu pobrzmiewały echa dokonań takich grup, jak: Myslovitz (zwłaszcza w odniesieniu do wczesnych dokonań śląskiej grupy), T.love, Kult czy Akurat, a więc grup, z którymi happysad niejednokrotnie wspólnie koncertował.[2][5][6]. Jednak zespołowi najbliżej do Pidżamy Porno; zarówno w warstwie muzycznej jak i tekstowej[2][7][5]. Pojawiały się opinie, że podobieństwo to jest wręcz kalką[6][8]. Paweł Dunin-Wąsowicz w swoim czasopiśmie Lampa pisał[9]:

Happysad w większości utworów na debiutanckiej płycie wykorzystuje identyczne (co Pidżama Porno) składniki: schematy piosenek, brzmienie, teksty utrzymane dokładnie w Grabażowej poetyce (...) i dokładnie jak u niego z nawiązaniami do kanonu literackiego w kryptocytatach.

Co ciekawe, zarówno członkowie happysad, jak i Krzysztof "Grabaż" Grabowski, lider Pidżamy Porno uważają powyższe stwierdzenia za nieprawdziwe i krzywdzące. Zespołowi nie można odmówić oryginalnego, autorskiego i rozpoznawalnego brzmienia.[5]

Zespołowi zarzucana była także, zwłaszcza po wydaniu pierwszego albumu, zbytnia prostota utworów; magazyn zine określił je jako 3-akordowe[8]. Z drugiej strony, prostota ta bywała traktowana jako zaleta. Magazyn Cogito pisał: "Pozornie nieskomplikowane gitary unikają ścierających gryfy solówek, ale powalają barwą (...) i sprawnością"[5]. Magazyn Teraz Rock w recenzji określa teksty Kawalca jako proste, bezpośrednie, napisane lekkim piórem i niepretensjonalne a muzykę jako pozbawioną niesamowitych pomysłów, ale za to pełną uroku, ciepła, naiwnego piękna i specyficznej subtelności[7].

Piosenki z drugiego albumu są bardziej złożone pod względem aranżacji, a także bardziej zróżnicowane. Za Wszystko jedno zespół był chwalony za żonglowanie konwencjami; podobnie jest i na Podróżach... - od utworów melodyjnych, dynamicznych, reggae'ujących, pełnych pozytywnej energii, są tu i utwory ostre i rockowe, nieco ponure oraz ballady[10].

happysad uznawany jest za jeden z najciekawszych młodych polskich zespołów.[4]