Muzyka pop – ogólnie muzyka popularna – termin ten jest jednak wieloznaczny.

W najszerszym sensie muzyka pop jest po prostu każdym rodzajem muzyki rozrywkowej, niezależnie od jej charakteru.

W węższym zakresie popem nazywa się bardziej "miękki" i nastawiony na masowego odbiorcę odłam muzyki rockowej, charakteryzujący się prostotą, melodyjnością i szerszym niż w klasycznej muzyce rockowej użyciem syntezatorów i studyjnych technik nagraniowych. Często style popowe są "łagodniejszymi" odmianami pierwotnych stylów wyrosłych z różnych odmian muzyki rozrywkowej (nie tylko rockowej), lub kombinacjami tych odmian tak zestawianymi, aby usunąć brzmienia nie tolerowane w danym momencie przez większość potencjalnych słuchaczy, oraz aby zachować brzmienia, które są aktualnie modne.

W jeszcze węższym zakresie pop uważany jest za przeciwieństwo muzyki rockowej, gdyż jego głównym zadaniem jest podobanie się publiczności, która w większości najchętniej słucha rzeczy miłych, lekkich i przyjemnych, podczas gdy teoretycznie ideą rocka jest przekaz odautorski.

Za popowych uważa się więc, niezależnie od stylu muzyki, tych artystów, którzy tworzą swoją muzykę kierując się wyłącznie gustami publiczności i całkowicie rezygnują z prób przekazywania jakichś głębszych wartości. Artystów, którzy się do tego oficjalnie przyznają, jest jednak niewielu i większość stara się dodawać do tworzonej przez siebie muzyki jakiś rodzaj "ideologii". Dodatkowo wielu artystów, którzy u zarania swojej działalności byli dla pewnych kręgów odbiorców "kultowi" i "alternatywni", po osiągnięciu sukcesu przestają być za takich uważani, mimo że bardzo często ich muzyka się nie zmienia, lecz tylko staje się popularna i modna, by nie rzec – spowszedniała. W efekcie odróżnienie "popu" od "nie popu" na bazie tej definicji jest często bardzo trudne i zaliczenie jakiegoś artysty do jednej z tych kategorii zależy od punktu widzenia.

Fakt, że muzyka pop jest "produkowana" dla czystej przyjemności słuchania, nie oznacza, że jest muzyką cechującą się amatorstwem. Wręcz przeciwnie, w produkcję piosenek pop zaangażowani są zazwyczaj profesjonaliści: tekściarze, kompozytorzy, choreografowie i muzycy sesyjni.

Rozwój muzyki pop spowodował wykształcenie w jej ramach wielu różnorodnych stylów muzycznych, takich jak:
synth pop
brit pop
college rock
indie pop
twee pop
jangle pop
pop symfoniczny
dream pop
noise pop
power pop

Praktycznie każdy gatunek muzyki rozrywkowej posiada swój popularny, komercyjny nurt, można więc wyróżniać takie style jak:
pop country
pop rock
pop punk
pop hip-hop (nazywany też często hip-hopolo)

i tym podobne.

W zasadzie każda kultura muzyczna wykształciła swoją wersję muzyki pop. Można więc wyróżnić takie style jak:
indyjski pop
afro pop
latynoski pop
j-pop (pop japoński)
k-pop (pop koreański)
c-pop (pop chiński)

i tym podobne.

Pop wykształcił szereg specyficznych dla siebie zjawisk związanych z kulturą masową, takich jak:
boysband
girlsband
idol
power play
przebój

Z powodu wykrystalizowania się terminu "muzyka popowa" nastąpiło oddzielenie znaczeniowe tego terminu od terminu "muzyka rozrywkowa", gdyż ten ostatni obejmuje zakres zarówno szerszy, jak i nieco inny, zajmując się w mniejszym stopniu odmianami o silnie rockowym pochodzeniu, za to nawiązując nawet do najbardziej lekkich odmian muzyki klasycznej. Wychodzącym z użycia synonimem muzyki popowej jest termin "muzyka estradowa".

Z powodu powyższych niejasności zaczęto również stosować określenie pop tradycyjny lub muzyka środka na określenie stylów muzyki popularnej powstałych przed epoką rock'n'rolla.